续昨天球被没收的事件，我在今天一大早到教务处去。幸运的是，我终于见到那个老师了。我问他关于篮球的事，他告诉我，bola awak telah dirampas kerana awak bermain bola itu dalam kelas.我回应道：cikgu, kelmarin saya cuma pegang bola tu saja! saya tak main!takkan pegang bola dianggap main?他发出了ish的一声，想必应该是很不耐烦了，竟然拿这句来dai我：kalao u nak ambil balik bola tu, awak kena tulis surat kepada pengetua untuk membuat aduan, bukan mai jumpa saya.我听到了，竟然吓了一跳，怎么那么麻烦！我再次向他确定是不是写信给校长，他生气地说，i dah cakap beberapa kali u tak dengar kah?没想到多问他一句话他也会生气，一点耐性都没有。我连谢谢都没说，就气匆匆地走出教务处。这样没耐性、没修养的人适合当老师吗，当警察也没像他这样的，不如去当古惑仔！
我仔细想了一想，他叫我写信，写封信不过很简单罢了，我六年级就会了，这是难不倒我的。他之所以叫我写信，是想要我知难而退吧！但有句名言叫做天下事有难易乎？为之，则难者亦易矣；不为，则易者亦难矣。我回到班向朋友借了一张纸和一支笔，就开始写起来了。上课学科时，还因为忙着写信没专心上课而被老师骂了。
到了国文节，我终于把信写完了！我很担心我的语法，因为我的国文向来都不好。于是，我拿着那封信，给老师检查。老师说，我的信还写得不错，只是长气了一点，通常公函是不需要如此详细的，但求精而简，而且还有点语法错误。但这都没关系，最重要的是校长明白你在说什么。因为这样，全班同学都知道我的球不见了，他们都很佩服我勇于争取的精神。我把信拿回后，修改了一些错误，就打算在下课时“带信”赴宴。
到了办公室，我发现校长不在，连副校长也不在。校长室的门是开着的，所以我进去看看球有没有在里面。一位老师看到后，在我出来时说道，apa pasai awak masuk bilik pengetua, masuk sini, masuk sana.awak anggap sini rumah awak kah?我只好跟他说，cikgu, ni kali pertama saya masuk sini, saya nak tengok macam mana bilik pengetua saja.maaf, cikgu. 他又问我干嘛找校长，我把事情告诉他，他叫我迟一点才来。我没办法，只能再次无奈地走出办公室。
我在放学后再次到办公室去。刚好校长在里面。我进去那里，向校长请安，就把事情一五一十告诉他，还把信给他看。Berikut ialah dialog antara aku dengan pengetua.I=saya P=pengetua
I:Selamat sejahtera, pengetua.
P:ya.
I:Pengetua, maaf kerana ganggu. Di sini saya nak buat satu aduan tentang bola yg dirampas pada hari kelmarin oleh cikgu XXX.
P:Bola?bola apa?
I:bola keranjang saya.Saya telah menyediakan sepucuk surat untuk membuat aduan ini.(serahkan surat kpd pengetua)
P:Boleh U cerita apa yang berlaku hari itu tak?
I:......(ceritakan peristiwa yg berlaku hari itu)(rujuk 倒霉的愚人节）
P: Oh...I see. U kata buku peraturan sekolah tu tak ada sebut peraturan ni.Sebenarnya sekolah ada banyak peraturan. takkan nak masuk semua?
I:ya, pengetua. Tapi saya rasa bawa bola masuk ke kelas bukan satu kesalahan dan tidak menganggu pembelajaran sekolah. Saya rasa saya tak salah.Mungkin cikgu tu salah faham saya. Dia anggap saya bermain dalam kelas.Sebenarnya saya tak main. Saya cuma pegang bola tu saja. Takkan memegang bola satu kesalahan disiplin?
P:yalah. I kena memahami peristiwa ini dengan cikgu XXX tu dulu. Saya takut kata u dengan cikgu XXX tak sama...U memang tau peraturan sekolah juga. U boleh menulis surat ini dengan baik ya.
I:ya. terima kasih pengetua. So...saya mai jumpa pengetua pada hari ahad, boleh tak?
P:hari ahad ya...oklah, dan u juga datang ke sini bersama dengan cikgu XXX ya.
I:ya. Terima kasih pengetua. So..boleh saya balik dulu?
P:sure. U boleh balik dah.
I:ya. Saya balik dulu ya. Terima Kasih pengetua.
P:Sama-sama.
这就是我和校长的对白。从这几句短短的对话中，我发现校长并不是传说中的那种严肃的校长，其实他是和蔼可亲的。他竟然能听我那么罗嗦的故事。跟那位老师比起来，简直就是天壤之别，不然怎么当上校长呢？
我把这件事告诉爸妈，爸爸说，如果让他出马，老师肯定会把球完璧归赵。但是，我不希望每次出事时，都一定要爸爸出面。这次我想靠自己的能力取回自己的篮球。
我打算在星期天就去见校长，我势必在星期天把球拿回！
